Padaczka i seks
Osoby chorujące na padaczkę, podobnie jak inni ludzie, mogą doświadczać okresowych problemów dotyczących sfery seksualnej. Jednak u chorych na epilepsję kłopoty te mogą się pogłębiać. Powodem może być między innymi lęk przed wystąpieniem napadów padaczkowych w sytuacjach intymnych, depresja oraz działanie niektórych leków przeciwpadaczkowych.
Seksualność i zaburzenia seksualne
Seksualność człowieka przejawia się poszukiwaniem partnera, wchodzeniem w relację, tworzeniem sytuacji intymności i kontaktem seksualnym.
Sama fizjologia seksu składa się z trzech osobnych elementów:
- pożądania (libido),
- podniecenia,
- orgazmu
Każdy z nas może w swoim życiu odczuwać różne problemy dotyczące sfery seksualnej, takie jak zmniejszenie libido, spadek potencji czy trudności w osiągnięciu orgazmu.
Osoby chorujące na padaczkę są jednak bardziej narażone na wystąpienie tego typu trudności.
Badania dowodzą, że aż 10-75% kobiet i 30-60% mężczyzn chorujących na padaczkę cierpi na zaburzenia seksualne.
Z badań wiemy też, że dorośli chorzy na epilepsję mają mniej doświadczeń seksualnych niż osoby zdrowe. Sfera intymna częściej wiążę się u nich z obawami i lękiem. Znaczący jest też spadek libido, czyli zainteresowania seksem, który może dotyczyć nawet połowy chorych na padaczkę. Co ciekawe, trudności te prawdopodobnie nie dotyczą nastolatków, a pojawiają się dopiero w wieku dorosłym.
Jaka jest więc przyczyna problemów w sferze seksualnej przy epilepsji? Oto kilka najczęstszych powodów.
Czynniki psychologiczne i społeczne, które utrudniają życie intymne przy padaczce
Chorzy na padaczkę często obawiają się wystąpienia napadu padaczkowego w miejscach publicznych, ale także w sytuacjach intymnych, kiedy chcieliby być jak najbardziej atrakcyjni dla partnera lub partnerki. Chociaż badania wskazują, że występowanie napadów padaczkowych w trakcie stosunku seksualnego to rzadkość, pacjenci obawiają się, że nadmierna ekscytacja może zwiększać ryzyko napadu.
Stygmatyzacja społeczna nie ułatwia osobom chorującym na epilepsję bliskich kontaktów z innymi ludźmi – zwłaszcza tymi, którzy obawiają się napadu padaczkowego u partnera lub partnerki i nie wiedzą, jak powinni zachować się w takiej sytuacji.
Takie trudności w kontaktach społecznych mogą być przyczyną obniżenia nastroju, a nawet depresji, która wśród chorych na padaczkę występuje aż dwa razy częściej niż u innych osób.
Według badań depresja jest czynnikiem najsilniej obniżającym libido u osób z padaczką.
Depresję trzeba diagnozować i leczyć również dlatego, że może pogarszać przebieg padaczki i zwiększać ilość napadów padaczkowych. Pierwszymi symptomami depresji mogą być spadek nastroju, lęk i zaburzenia snu. Jeśli odczuwasz takie objawy, porozmawiaj o nich ze swoim lekarzem.
Jak padaczka wpływa na hormony płciowe?
Epilepsja może oddziaływać na funkcje seksualne.
Udowodniono, że w szczególności padaczka skroniowa może zaburzać wydzielanie hormonów płciowych.
W jaki sposób do tego dochodzi? Jeśli ognisko padaczkowe zlokalizowane jest w skroni, wtedy nieprawidłowe pobudzenia komórek nerwowych – które wyzwalają napady – przenoszą się na sąsiednie podwzgórze i zaburzają jego funkcje. W tym mechanizmie podwzgórze przestaje prawidłowo stymulować przysadkę mózgową do produkcji hormonów, które mają bezpośredni wpływ na jajniki u kobiet i jądra u mężczyzn.
Dochodzi wtedy do spadku produkcji hormonów płciowych, takich jak estrogen i progesteron u kobiet oraz testosteron u mężczyzn. Z kolei obniżenie stężenia hormonów płciowych jest przyczyną zaburzeń potencji u mężczyzn, zaburzenia pobudzenia seksualnego u kobiet i spadku libido u obu płci.
Im częściej wyładowuje się ognisko padaczkowe, tym większy będzie jego wpływ na opisaną wyżej zależność hormonalną pomiędzy podwzgórzem, przysadką i gonadami (czyli jajnikami lub jądrami). To prawdopodobnie dlatego ilość napadów padaczkowych koreluje zazwyczaj ze stopniem zaburzenia funkcji seksualnych.
Im więcej napadów padaczkowych, tym większe ryzyko, że będą pojawiać się problemy w życiu intymnym.
Z powodu częstych napadów może również dochodzić do obniżenia samooceny i rozwoju depresji, które też będą miały wpływ na obniżenie libido – i w ten sposób koło się zamyka.
Badania wykazały, że opanowanie napadów padaczkowych za pomocą farmakoterapii lub interwencji chirurgicznych pomaga przywrócić prawidłowe stężenie hormonów płciowych i prawidłowe funkcjonowanie w sferze seksualnej.
Leki na padaczkę i ich wpływ na libido
Niektóre leki przeciwpadaczkowe mogą mieć negatywny wpływ na libido i potencję, inne z kolei poprawiają funkcjonowanie pacjenta w sferze seksualnej. Jakie to leki i skąd wynika ich działanie? Przyjrzyjmy się im bliżej.
Walproinian sodu (kwas walproinowy)
Walproinian sodu to najczęściej stosowany w Polsce lek przeciwpadaczkowy. Niestety, może powodować wiele działań ubocznych, które zazwyczaj zależą od stosowanej dawki i czasu trwania terapii.
Najwięcej z nich ujawnia się w przypadku stosowania tego leku u kobiet. Walproinian sodu hamuje przekształcanie się androgenów, czyli męskich hormonów płciowych do estrogenów, czyli hormonów żeńskich. Jego działanie skutkuje więc niedoborem żeńskich hormonów płciowych u kobiet i nadmiarem hormonów męskich – taką sytuację nazywamy androgenizacją.
Jeśli walproinian sodu stosowany jest u dziewczynek w okresie dojrzewania lub u młodych kobiet, to brak równowagi hormonalnej może u nich prowadzić do wystąpienia choroby, jaką jest zespół policystycznych jajników. Składają się na niego:
- nieprawidłowy wzrost stężenia androgenów i insuliny, wzrost wagi i otyłość,
- rozwój nieprawidłowej budowy jajników, których funkcja jest zaburzona i z tego powodu nie dochodzi w nich do owulacji.
Na szczęście udowodniono, że zespół policystycznych jajników jest chorobą odwracalną, a funkcje jajników zazwyczaj powracają po zmianie walproinianu na inny lek. Jeśli jednak do tego nie dojdzie, to dorosłe kobiety stosujące walproinian narażone są na:
- obniżenie libido i brak owulacji z powodu zbyt małej ilości żeńskich hormonów płciowych,
- ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dziecka w razie zajścia w ciążę, o czym więcej pisałam w artykule „Ciąża i poród u kobiety chorującej na padaczkę”.
Mimo że walproinian sodu zwiększa ilość męskich hormonów płciowych, to badania wskazują, że stosowanie go u mężczyzn może być związane z zaburzeniami erekcji i obniżeniem libido.
Jeśli stosujesz walproinian sodu lub kwas walproinowy, porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat jego działań ubocznych, ponieważ lek ten w wielu wypadkach (choć nie zawsze) może być zastąpiony innymi lekami.
Karbamazepina, fenytoina, fenobarbital
Karbamazepina, fenytoina i fenobarbital to leki przeciwpadaczkowe starej generacji, które mają wspólną cechę: aktywują enzymy w wątrobie. Dlaczego to ważne? Ponieważ ten mechanizm powoduje, że wątroba szybciej metabolizuje inne leki, a także hormony, takie jak testosteron i estrogen. W efekcie prowadzi to do ich niedoboru w organizmie.
Prawdopodobnie z powodu niedoboru hormonów płciowych stosowanie leków starej generacji może być związane z niską satysfakcją z życia seksualnego, jaką podają w badaniach ankietowych osoby chore na padaczkę.
Topiramat
Topiramat nie zmienia poziomu hormonów płciowych w organizmie. U niektórych osób jednak może wpływać na życie seksualne, powodując zaburzenia erekcji i orgazmu. Dzieje się tak dlatego, że lek ten oddziałuje na obwodowy układ nerwowy, który „zawiaduje” funkcjonowaniem narządów płciowych
Lamotrygina, lewetyracetam, okskarbazepina i lakozamid
Leki nowej generacji, takie jak lamotrygina, lewetyracetam, okskarbazepina i lakozamid zazwyczaj powodują mniej działań ubocznych i mają niewielki wpływ na życie seksualne. Zgodnie z wynikami wielu badań, w których oceniano satysfakcję z życia seksualnego u kobiet i mężczyzn chorujących na padaczkę, stosowanie leków nowej generacji wiąże się z poprawą jakości życia seksualnego u osób, które były wcześniej leczone lekami starej generacji lub które nie były leczone mimo występowania napadów. Co ciekawe, osoby chore na padaczkę deklarowały niekiedy wyższą satysfakcję z życia seksualnego niż osoby zdrowe.
Skąd te wyniki? Jest kilka przyczyn:
- leki nowej generacji jedynie w minimalnym stopniu lub nawet wcale nie wpływają na gospodarkę hormonalną organizmu,
- już sama kontrola padaczki zazwyczaj poprawia funkcje seksualne z powodu działania na padaczkę na poziomie podwzgórza (regulacji hormonów), nastroju i samooceny związanej z napadami,
- dodatkowo lamotrygina ma też efekt przeciwdepresyjny, a okskarbazepina efekt stabilizujący emocje – oba te leki mogą więc korzystnie oddziaływać na zaburzenia nastroju, które mają z kolei wpływ na funkcje seksualne.
Warto też wspomnieć, że lamotrygina, okskarbazepina i lewetyracetam to również te leki, których stosowanie jest bezpieczne u kobiet w wieku rozrodczym – mogą zażywać je kobiety, które chcą zajść w ciążę. Więcej na ten temat pisałam w artykule: „Ciąża i poród u kobiety chorującej na padaczkę”.
Gabapentyna, pregabalina, zonisamid i inne leki
O działaniu pozostałych leków przeciwpadaczkowych w kontekście funkcji seksualnych wiemy stosunkowo niewiele, mimo że wiele z nich stosujemy już od dawna. Każdy z nich potencjalnie może mieć jednak wpływ na życie seksualne.
Może zdarzyć się, że nawet stosując leki nowej generacji, będziesz cierpieć na zaburzenia seksualne. Jeśli tak się stanie, porozmawiaj o tym ze swoim lekarzem – być może korzystna będzie zmiana jednego leku na inny lub kontroli napadów padaczkowych.
Podsumowanie
Osoby, które chorują na padaczkę, częściej niż inni ludzie mogą doświadczać problemów w sferze seksualnej, takich jak:
- spadek libido,
- zaburzenia wzwodu,
- trudności w osiągnięciu orgazmu.
Za trudności w życiu seksualnym odpowiada kilka czynników:
- depresja, lęk przed napadami i stygmatyzacja społeczna,
- aktywna padaczka z dużą ilością napadów,
- działanie niektórych leków przeciwpadaczkowych.
Do leków, które mogą wpływać negatywnie na życie seksualne, należą:
- walproinian sodu,
- karbamazepina, fenytoina, fenobarbital,
- topiramat
Leki, które mogą poprawiać funkcje seksualne lub nie wywierać na nie wpływu to:
- lamotrygina,
- lewetyracetam,
- okskarbazepina
- lakozamid
Jeśli w Twoim życiu pojawiają się trudności związane z seksem lub zaburzenia nastroju, porozmawiaj o nich ze swoim lekarzem. To ważne tematy, które stanowią istotną część Twojego samopoczucia i powinny zostać wzięte pod uwagę na równi z częstością występowania napadów padaczkowych.
Dr n. med. Ewa Czapińska-Ciepiela
Ostatnia aktualizacja 02.11.2022
Źródła naukowe:
- de Vincentiis S, Febrônio MV, da Silva CAA, et al. Sexuality in teenagers with epilepsy. Epilepsy Behav 2008
- Santos AMC, Castro Lima Filho H, Siquara GM, et al. Sexual function in women of fertile age with epilepsy. Epilepsy Behav 2021
- Markoula S, Siarava E, Keramida A, et al. Reproductive health in patients with epilepsy. Epilepsy & Behavior 2020
- Luef G. Female issues in epilepsy: a critical review. Epilepsy Behav 2009
- Bergen D, Daugherty S, Eckenfels E. Reduction of sexual activities in females taking antiepileptic drugs. Psychopathology 1992
- Jensen P, Jensen SB, Sørensen PS, et al. Sexual dysfunction in male and female patients with epilepsy: a study of 86 outpatients. Arch Sex Behav 1990
- Duncan S, Blacklaw J, Beastall GH, et al. Sexual function in women with epilepsy. Epilepsia 1997
- Morrell MJ, Sperling MR, Stecker M, et al. Sexual dysfunction in partial epilepsy: a deficit in physiologic sexual arousal. Neurology 1994
- Hamed S, Mohamed K, El-Taher A, et al. The sexual and reproductive health in men with generalized epilepsy: a multidisciplinary evaluation. Int J Impot Res 2006
- Kuba R, Pohanka M, Zákopcan J, et al. Sexual dysfunctions and blood hormonal profile in men with focal epilepsy. Epilepsia 2006
- Tomson T, Marson A, Boon P, et al. Valproate in the treatment of epilepsy in girls and women of childbearing potential. Epilepsia 2015
- Yang Y, Wang X. Sexual dysfunction related to antiepileptic drugs in patients with epilepsy. Expert Opin Drug Saf 2016
- Isojärvi JIT, Taubøll E, Herzog AG. Effect of antiepileptic drugs on reproductive endocrine function in individuals with epilepsy. CNS Drugs 2005
- Chaukimath SP, Patil PS. Orgasm Induced Seizures: A Rare Phenomenon. Ann Med Health Sci Res 2015